නුඹේ උණුසුම් සුවය

ඇස් පියන් තද කරන්
නින්ද වෙත දුවද්දී
නුබේ කට හඩ ඇසී
තිගැස්සී බලනවා . . . .


සිහින සිත නුඹව දැක
හිත කීරි ගැහෙද්දී
නෙතු අගින් කදුලු බිදු
ඉබේටම වැටෙනවා . . . .


නො එන බව දැන දැනත්
යලිදු මා වෙතට
නුඹේ උණුසුම් සුවය
හෙටත් මම සොයනවා . . . .

එක හුස්මකට ඉඩ තියේ . . .

සදට හාදුවක් දී සීතලේ
සුළග රහසින් අසයි ඔබ කොහේ
ඇස් පියන් වැසුව විට ආදරෙන්
දැනෙයි ඔබ ලග ඉන්න වග මගේ
සිතට දුකක් දැනෙන හැම තත්පරේ
ඔබ ගැනම සිත සිතා හද දැවේ
හීනෙනුත් දකින්නට සිතා ගමි
නුඹ ඇදෙයි මගේ නෙත් මායිමේ . . . .


නින්ද බිදෙනා විටක මැදියමේ
අවදි වී බලමි ඔබ ලග නොවේ
කදුල කදුලක හොවා හොයන්නෙමි
ආදරේ ගීතයක් වී ගැයේ
අදත් මේ දැනුත් මගෙ ඇස් කොනේ
කදුලු බිදු පේලියක පණ ගැහේ
ඇගිලි තුඩු වෙහෙසවා ගනින්නෙමි
ඔබ ගිහින් කොතෙක් දැයි දින ගියේ . . . .


හැමදාම මගෙ පුංචි දින පොතේ
පුංචි කවියක් දෙකක් පෙල ගැහේ
හිතට හරි බයයි නුඹ නො එන විට,
හුස්ම ගන්නටත් බය හිතේ
ඇත්තමයි කලු ගැහුනු ආකාසේ
මං වගේමයි හඩයි වැහි වැටේ
එන්න, මග බලන මගෙ හදවතේ
ඔබේ එක හුස්මකට ඉඩ තියේ . . . .