රෑ අහසත් සඳ එලියත්
සොඳුරු සිත්තමක් . . .
නෙලුම් විලත් හන්ස කැලත්
සුපෙම් ගීතයක් . . .
ඔහුගෙ පෙමත් අතීතයත්
තවම සිහිනයක් . . .
දුක පිරුනත් පද ලෙහුනත්
ඔහු මට කවියක් . . .
Thursday 18 March 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
සිත්මල © 2008. Blog design by Randomness!
8 ක් දක්වලා අදහස්. . .:
ලස්සනයි මධු... අතිතයෙ ගැලු කඳුලු අනාගතෙදි මුතු කැට වෙවි.. එක හින්දා පරිස්සමෙන් අරන් තියා ගන්න...දුවද්දි වැටෙනවා... එක නෙමෙයි වැඩෙ... ආපහු නැගිටලා දුවන එක..... එකයි වැඩෙ... නෙද
"දුක පිරුණත් පද ලෙහුණත් ඔහු මට කවියක්"
මේ කොටස වඩාත් මගේ සිත් ගත්තා. ලස්සනට ලියලා තියනවා මේක.
මොනතරම් දුකක් උනත්, සුන්දර අත්දැකීම් අපේ වචන ලස්සන කරනවා.... thankx comment වලට
ලස්සනයි වගේම සරලයි අදහස ලේසියෙන්ම දැනෙනව
@ Outsider -- Thanks Comments කළාට . . .
දුක පිරුනත් පද ලෙහුනත් ඔහු මට කවියක් . . .
I also like this line Raven.
Do u know why???
"duka pirunath padha lehunath
ohu mata kaviyak" nice!
Thanks Comment කරපු හැමෝටම . . . . .
Post a Comment
ලියලම යන්න හිතට ආපු අදහස!